Industry Giant II – eXtra Klasyka CDProjektu rządzi

Będąc ostatnio w parszywym nastroju spowodowanym zmęczeniem różnymi HaTeeMeLami i innymi CeeSeSami, postanowiłem kupić sobie jakąś grę. Nie przepadam za łupankami i shooterami, najnowsze FIFA 06 by w życiu u mnie na kompie nie ruszyły, więc zostają wszelkie możliwe Tycoony i inne gry ekonomiczne, które nawiasem mówiąc, całkiem mi przypadły do gustu. Zacząłem więc poszukiwania…

Traffic Giant, czyli ZKM Gdańsk v2.0 ;)

Już dawno temu chciałem sobie sprawić grę Traffic Giant. Polega ona na budowie własnej sieci transportu publicznego. Rozmieszczamy przystanki, kładziemy tory tramwajowe i wypuszczamy nasz tabor w miasto. Następnie widzimy jak ludzie zaczynają się tłoczyć na przystankach, wsiadają do naszych środków komunikacji zbiorowej i tłuczą się do swoich domków, do pracy, szkół, hipermarketów… Oczywiście w tej pięknej grze wszyscy kasowali bilety (tak, w krajach zachodnich to nie dziwi, taka prawda :)), a na nasze konto wpadały kolejne zyski.

W demko grałem chyba z kilkadziesiąt razy, po którymś z kolei znalazłem dość ryzykown, ale nadzwyczaj skuteczne rozwiązanie i praktycznie mieściłem się z zaliczeniem mapki w ograniczonym czasie wersji demonstracyjnej.

Aż chciało się wysłać kopię gry zaadresowaną na „Antoni Szczyt, Wydział Gospodarki Komunalnej, Urząd Miasta Gdańsk” ;) Ale zonk jest taki, że ta gra chyba nigdy nie trafiła do sprzedaży w naszym pięknym kraju… A szkoda, bo naprawdę przyjemnie się przy niej spędzało czas.

Railroad Tycoon 2 – ach, te pociągi…

Mówią, że w każdym facecie jest coś z dziecka. I naprawdę znajdźcie mi takiego gościa, który by nie chciał się pobawić tymi małymi pociągami :) Gra Railroad Tycoon 2 oddawała do dyspozycji gracza kilkadziesiąt typów pociągów, od starodawnych parowozów, po najnowsze cuda techniki, śmigające z prędkościami kilkuset kilometrów na godzinę. Wybieramy sobie dwa miasteczka w których stawiamy stacje kolejowe, łączymy je torami (tak! Sami mogliśmy układać tory! Tak jak chcemy – proste, z zakrętami, mosty, wzniesienia…), następnie wybieramy sobie jakąś lokomotywę i wybieraliśmy naszą formę rozrywki :)

Jaką formę rozrywki? Przecież sprawa jest jasna – łączymy stacje wybudowane w miastach lub przy innych zakładach produkcyjnych i transportujemy towary, zarabiając kupę kasy. Jaka może być inna forma gry?

Już tłumaczę :) Wybieramy sobię jakąś ładną mapkę, wpisujemy następujące kody:

• „Powerball” (100 milionów $)
• „Show me the trains” (dostęp do wszystkich pociągów)

Że to cheatowanie? Że tak nie powinno być? Ależ dajcie wyjaśnić do końca;) Gdy już mamy wszelkie potrzebne kiedykolwiek środki, budujemy sobie przeróżne stacje, tworzymy najwymyślniejsze trasy, puszczamy tam nasze ulubione pociągi z dowolnymi wagonami, ustawiamy maksymalne przybliżenie mapy i… zacieszamy jak małe dzieci patrząc jak fajnie te pociągi sobie jeżdzą :D. No serio – ustawcie sobie kilka różnych stacji, jakieś skrzyżowania torów itp. i bawcie się w wytyczanie nowych tras, zarządzanie kolejnością i priorytetem pociągów i tak dalej. Można siedzieć i godzinami patrzeć, jak te maleństwa śmigają po pięknych i rozległych równinach…

W sklepie dystrybutora grę można dostać w polskiej wersji językowej za 49,99zł. Hm… jednak trochę sporo, zwłaszcza, że preferowana przeze mnie opcja rozgrywki numer dwa świetnie śmigała na wersji demo, której jedynym ograniczeniem była tylko ilość mapek. Szukamy więc kolejnej gry.

Industry Giant 2 – powtórka z mikroekonomii :)

Na tę grę trafiłem zupełnie przypadkiem, przeglądając ofertę serii „Nowa eXtra Klasyka” znanego dystrybutora gier w Polsce – CD Projekt. Tak, to ta firma, która jako chyba pierwsza w kraju postawiła na sprzedaż gier za 30-50% ówczesnej średniej ceny i to w dodatku w pełni zlokalizowanych wersjach. Chociaż z rynku gier wypadłem już lata temu, to wciąż jest to dla mnie dystrybutor numer jeden.

W opisie na stronie dystrybutora możemy przeczytać taki opis gry:

Wspaniała gra ekonomiczna, której akcja rozgrywa się na przełomie wieków XIX i XX. Gracz wciela się w przedsiębiorcę, który poprzez zarządzanie zasobami, produkcją oraz zakupami i sprzedażą dąży do wypełnienia swojej życiowej misji – stworzenia niezależnego Imperium Finansowego. Siłą programu jest bogactwo przedstawionego świata. Dziesiątki towarów i środków transportu, wpływ pór roku czy pogody na popyt i podaż, wreszcie konieczność planowania ilości towarów w magazynach oraz długości cyklu produkcji sprawiają, że Industry Giant 2 może mierzyć się z najlepszymi programami tego typu na rynku.

I w pełni się z tym zgadzam. Masa przeróżnych towarów, które możemy produkować, liczne sposoby środków transportu (kolej, ciężarówki, statki, samoloty) i naprawdę prześliczna grafika. Taką lubię – rzut izometryczny, żadnych tam „pełne 3D”, kolorowe, tętniące życiem, z różnymi bajerkami jak choćby skaczące zwierzątka.

Pierwszy dzień z grą to godziny bluzgania. Zaczynając od problemów w połowie 2 misji tutoriala (na 101% wszystko wykonywałem zgodnie z poleceniem, przecież nie można spierdzielić tak prostej rzeczy, jak zaznaczenie 3 produktów w magazynie! A on jednak dalej swoje w koło Macieju…) po pierwsze druzgocące porażki i bankructwa. A czemu to cholerstwo tędy pojechało a nie tędy? A z jakiej paki nie starcza produktów na obsłużenie dwóch sklepów, skoro magazyn jest pełny? I tak dalej…

Dwa dni i dwie nocki później ;) skończyłem 3 mapke kampanii w mniej niż połowę przewidzianego czasu. Ta gra ma w sobie to coś :) Zarówno elementy typowo ekonomiczno-strategiczne (co produkujemy, jak, gdzie, po co, za ile…) po typowo zabawowe (jej! Ale ta ciężarówka fajnie śmiga po tym moim skrzyżowaniu :)).

Nic, lecę grać dalej :) Polecam Industry Giant II każdemu – w końcu te niecałe 19zł za legalną wersję gry w polskiej wersji językowej to nie majątek.

Wpis opublikowany 9 grudnia 2005
Tagi: cdprojekt, ekonomia, everything, giant, gry, industy, strategie, tycoon
Kategorie: Bez kategorii

Komentarze do wpisu "Industry Giant II – eXtra Klasyka CDProjektu rządzi"