Po miesiącu z HTC Magic

W ciągu kilku ostatnich dni otrzymałem kilka maili z pytaniami i prośbami o opisanie wrażeń z miesiąca użytkowania HTC Magic. „Miodowego miesiąca” jak to zostało ładnie nazwane ;). Fakt, że moja opinia jest brana pod uwagę podczas podejmowania decyzji o zakupie, cieszy :). W takim razie pozwolę sobie opisać kilka praktycznych elementów tego telefonu.

Mój telefon to…

W kwestii przypomnienia: telefon jest mój, mój-mój, wybrany osobiście, a nie otrzymany do testów. Ale mogę zdradzić, że czekam właśnie na kolejną zabawkę do testów ;)

Jest to nówka odkupiona na Allegro z polskiej dystrybucji Orange, wersja 32A. Wciąż z simlockiem, oryginalnym systemem Android 1.5 wgranym przez HTC, bez roota, bez dodatkowych modyfikacji itd. Jeszcze nie miałem potrzeby wgrywania modyfikowanego oprogramowania, chociaż kiedyś pewnie się zabiorę za jakiś update systemu.

Różne modele

Podałem dokładnie jaki mam model, ponieważ na rynku dostępne są dwie wersje tego telefonu, różniące się procesorem, ilością pamięci i oprogramowaniem. Kupując ten telefon warto się zainteresować czy jest to tzw. model 32A czy 32B. Jest to bardzo istotne zwłaszcza wtedy, gdy chcemy w przyszłości wgrywać nowe oprogramowanie.

Model 32A ma więcej pamięci RAM (288 MB), wsparcie Microsoft Exchange, preinstalowany QuickOffice, przeglądarkę PDFów, dodatkowy klient pocztowy itp. Nasz Orange sprzedaje właśnie te modele.

Modele 32B to głównie telefony z logo Google na spodzie („with Google”), czyli np. te sprzedawane przez Vodafone w UK. Ten model ma mniej pamięci operacyjnej (192 MB).

Ograniczenia Bluetooth

To prawda, że HTC Magic nie pozwala na używanie w pełni Bluetooth. Tzn. Android 1.5, który jest zainstalowany na tym telefonie, nie potrafi w pełni obsłużyć wszystkich możliwości Bluetootha. Bez problemu radzi sobie z zestawami słuchawkowymi, ale już np. z przesyłaniem plików czy udostępnianiem połączenia nie jest łatwo.

Kwestię przesyłania plików rozwiązuje przydatna (i darmowa) aplikacja Bluetooth File Transfer. Bez problemu wysyła pliki do innych telefonów (testowane z Motorolą E1000 i Nokią E51). Na odbieranie plików zastosowano mały hack – aplikacja pozwala przeglądać zawartość zdalnego urządzenia i pobrać wybrane pliki. Zainteresowanym podrzucam link do Marketu:

Android Market, czyli gry i aplikacje

Głównym źródłem nowych aplikacji jest Android Market, który zawiera w tym momencie około 16 tysięcy pozycji. Na chwilę obecną (oficjalnie) polscy użytkownicy mają dostęp jedynie do darmowych aplikacji. W praktyce, jeśli ktoś się uprze, to może spokojnie skorzystać z aplikacji obchodzących blokady i normalnie kupić aplikacje.

Dostęp do Marketu uzyskujemy poprzez aplikację domyślnie zainstalowaną w telefonie, która pozwala nam wyszukiwać, instalować i aktualizować aplikacje. Często korzystam też ze strony Androlib.com, gdzie mogę zobaczyć aplikacje na screenach, przeczytać więcej komentarzy, łatwiej szukać. Oficjalną stronę Marketu lepiej sobie odpuścić – są tam prezentowane tylko wybrane aplikacje i gry. Aplikacje można też instalować z innych źródeł, trzeba tylko zezwolić na to zmieniając jedną opcję w ustawieniach telefonu.

Przydatnych aplikacji jest całkiem sporo i osoby aktywnie buszujące w sieci na pewno będą zadowolone. Wbudowana przeglądarka jest bardzo dobra, chociaż czekam na Operę Mini 5 w wersji dla Androida (proxy i kompresja stron). Jest kilka aplikacji do Twittera, Blipa czy Facebooka (chociaż ja używam przeglądarki i mobilnych wersji tych serwisów). Z komunikatorów używam Palringo i Fring (obsługa Skype!). Są programy do Google Analytics, AdSense, WordPressa, klienci FTP, widziałem coś do VNC i zdalnego pulpitu Windows… Jest tego dużo.

Czas pracy na baterii

Duży ekran i dużo bajerów = krótka praca na baterii. Ja ładuję telefon średnio co 2 – 3 dni, chociaż wszystko zależy od tego jak długo i aktywnie z niego korzystam. Samych rozmów jest niewiele, dla mnie to raczej urządzenie do SMSów i internetu.

WiFi mam włączone praktycznie cały czas gdy jestem w domu. Telefon dostaje mocno w kość podczas drogi z i do pracy – przez dwie 1,5 – 2 godziny leci muzyka i chodzi połączenie 3G z internetem, czytam maile, przeglądam strony itd. Bluetooth i GPS uruchamiam tylko wtedy gdy jest mi potrzebny. WiFi wyłączam gdy jestem poza domem. Ekran mam rozjaśniony może na jakieś 25-30% i wciąż wszystko bardzo dobrze widać.

Telefon do internetu

Skromne i drogie jak nieszczęście pakiety internetowe w Orange uczą oszczędności. Śmieszne 20 MB za nieśmieszne 10zł powoduje, że przeglądam WWW z wyłączonymi grafikami, mam wyłączone automatyczne synchronizacje kontaktów czy sprawdzanie poczty w tle. A gdy nie potrzebuję stałego połączenia z siecią, po prostu wyłączam zupełnie połączenie 3G. Gdy więc jest potrzeba, to da się korzystać z sieci dość oszczędnie. Ale chyba w tym roku pod choinką znajdzie się przeniesienie numeru do GaduAir lub mBank Mobile i przy 100 – 300MB pakietach za przystępne pieniądze będę mógł korzystać z tego telefonu jak człowiek ;).

Bo jeśli już mamy stały dostęp do sieci (czyli odpowiedni pakiet lub WiFi), to to maleństwo potrafi bardzo dużo. Automatyczna synchronizacja kontaktów z kontem Google, podpięte przez IMAP dwie skrzynki pocztowe, kalendarz, mapy Google, RSSy, YouTube, komunikatory, przeglądanie stron, wszystko śmiga jak marzenie.

I przypomniało mi się jeszcze – gdy odpalałem Chrome OS to mnie trochę dziwiło, że potrzeba połączenia z siecią żeby się zalogować. Zupełnie wtedy zapomniałem, że konfiguracja tego telefonu zaczyna się od zalogowania się do konta Google, czyli też bez dostępu do sieci ani rusz.

Interface, obsługa

To mój pierwszy „dotykowiec”, więc musiałem się przyzwyczaić do stukania w ekran zamiast korzystania z klawiszy. Ale po pierwszej dobie byłem już w stanie zrobić praktycznie wszystko.

Do dyspozycji mamy trzy pulpity, na każdym z nich pomieścimy do 16 ikon aplikacji lub jakieś większe „widżety”. Wszystkie pozostałe aplikacje są dostępne przewijalnego menu wyciąganego z dołu. Z góry z kolei możemy wyciągnąć panel powiadomień. Wszystko chodzi płynnie i elegancko.

Jeśli chodzi o pisanie, wciąż wydaje mi się, że na fizycznej klawiaturze E51 szło mi to szybciej. Po miesiącu miałem tam tak obcykany układ klawiszy, że mogłem pisać bez patrzenia na ekran czy klawiaturę i nie popełniałem literówek. Do dziś należę też do tych, którzy nie nauczyli się obsługi T9 :).

Po miesiącu wystukuję literki zdecydowanie szybciej niż na początku, zaczynam się nawet dogadywać z podpowiadaczem. Do krótkich tekstów wystarcza normalny pionowy układ, gdzie jednym kciukiem udaje mi się w miarę bez błędów napisać SMSa czy wstukać jakieś zapytanie w Google. Do dłuższego pisania jednak przerzucam się na poziomą klawiaturę – dwoma kciukami i z większymi przyciskami idzie zdecydowanie lepiej. Zostawiłem też włączoną delikatną wibrację po trafieniu w literki. Do „przeciąganego” wstawiania polskich znaków też się idzie spokojnie przyzwyczaić.

Co by tu jeszcze dodać…?

GPS testowany podczas wypadów rowerowych sprawdza się bardzo dobrze. Na razie głównie zapamiętuje trasy i zlicza statystyki (polecam aplikację Cardio Trainer), ale i z mapkami (MapDroid) sobie radzi dobrze.

Telefon dobrze leży w ręku, głos podczas rozmowy czysty i głośny, muzyki się słucha dobrze. Ekran zbiera odciski paluchów lepiej od specjalistów z FBI. Aparat w porównaniu z E51 rewelacyjny, na tle innych multimedialnych telefonów bez rewelacji.

Ogólnie jestem bardzo zadowolony z telefonu, stosunek możliwości do ceny bardzo dobry. Zdecydowanie nie żałuję wyboru, a to chyba najważniejsze.

Jeśli macie jeszcze jakieś pytania, zadawajcie w komentarzach – będę odpowiadał już tam bezpośrednio.

» Zobacz dodatkowe ilustracje do wpisu «

Wpis opublikowany 3 grudnia 2009
Tagi: gsm, htc, internet, magic, mobile, telefon, testy
Kategorie: android, gsm, internet, Polecane wpisy, prywata, Testy sprzętu, wszystkie

Komentarze do wpisu "Po miesiącu z HTC Magic"